De tijd vliegt...
5 Mei – Bevrijdingsdag (Toen ik het schreef was het 5 mei)
Vrijheid is een universeel thema; vandaag wordt het in Nederland gevierd, maar ook voor de Peruanen is het een belangrijk begrip. De provincie Trujillo deel van is heet zelfs La Libertad. Bevrijding van de Spanjaarden. Nou ja, daar kunnen wij ons ook wat bij voorstellen. Dit jaar vier ik de vrijheid niet op actieve wijze, maar ik wilde er toch even bij stilstaan. Ik heb geprobeerd ook gisteren de nationale dodenherdenking te volgen, maar de verbinding liet wat te wensen over. Desalniettemin heb ik twee minuten stilte gehouden, om 1 uur 's middags in dit geval.
Een Nederlands feest dat ik wel echt gevierd heb, is Koningsdag. Wel anders dan in Nederland, maar niet minder gezellig. Ik heb een pannenkoekendiner gehouden met de jongeren van de kerk, en dat was erg gezellig. Het was leuk voor een avond oranje centraal te stellen in het land van wit-rood. Zij kennen nu onze koning en het Nederlandse volkslied; ik hun president en hun volkslied. Ook het 'leve de koning' kwam er aardig uit. Leuk, zo'n uitwisseling van onze verschillende culturen.
Het Spaans kan ik inmiddels behoorlijk volgen. Mezelf grammaticaal correct uitdrukken blijft een uitdaging, maar beetje bij beetje wordt het makkelijker. Om het echt goed te leren zou ik hier nog wel een half jaar moeten blijven – of langer! Helaas is dat niet mogelijk – maar ik ben wel van plan aan mijn Spaans te blijven werken, ook als ik terug ga. Een extra taal is altijd nuttig denk ik. Ook zou ik graag Quechua leren – de taal die ook door de Inca's gesproken werd, en nog steeds in de Andes gesproken wordt – maar voor nu heb ik mijn handen wel vol aan het Spaans.
Daarnaast ben ik de afgelopen tijd op de culturele tour gegaan; een bezoekje aan Chan Chan (eeuwenoude hoofdstad van de Chimucultuur) en aan de Huaca de la Luna (een grote tempel uit de Mochecultuur). En dat was ook hoog tijd, ik zou immers niet terug kunnen gaan zonder iets van de archeologische wonderen van Peru te zien – en wat gaan de maanden snel. Het was erg mooi en indrukwekkend (voor de geïnteresseerden, zie de foto's). De Moches waren in deze regio dominant van 100 n.Chr. Tot 800 n.Chr. tot ze werden overwonnen door de Chimu. Trujillo is omgeven door de restanten van deze culturen. Uiteindelijk zijn de Chimu weer verslagen door de Inca's, die over een enorm rijk heersten tot de komst van de Spanjaarden. Graag zou ik nog meer van de culturele schatten van Peru zien, maar helaas kom ik daarvoor tijd tekort. Aan de andere kant blijft er nu ook nog wat over om een keer terug te gaan...
Verder ben ik nu dagelijks bezig met het project voor de kinderen, 'Fortaleza Insight'. 's Middags om half 4 komen de kinderen om hun huiswerk te maken, en om half 7 gaan ze weer naar huis. Intensieve uurtjes, maar erg de moeite waard. In de korte tijd dat we dit project nu draaien – ongeveer anderhalve maand – hebben de kinderen al een belangrijke stap bereikt; ze gaan naar school met hun huiswerk af, en dat is de leraren ook al opgevallen. Door de hulp die we heb geven hopen we dat de kinderen zich beetje bij beetje verder ontwikkelen; in hun prestaties op school, in hun gedrag thuis, en in hun relatie met God. Mijn taak is vooral te zorgen dat er vrijwilligers zijn om de kinderen te helpen met hun huiswerk, de praktische problemen op te lossen, het overzicht te houden over het reilen en zeilen van het project, en te zoeken naar verbetering voor de toekomst.
Er is geen grotere roeping in het leven dan anderen te dienen, te helpen... dat is iets wat ik hier meer en meer leer. Iedereen heeft hulp nodig; iedereen schiet te kort. De manier om echt gelukkig te zijn is God lief te hebben boven alles, en je naaste als jezelf (zie: de Bijbel). Door anderen te helpen, help je jezelf meer dan op welke andere manier. En het maakt niet uit of dat in een ver, arm land is, of in je eigen omgeving; overal zijn mensen, en ze hebben allemaal hulp nodig; ze hebben allemaal God nodig.
Voor nu ben ik weer uitgeschreven; een hartelijke groet uit het immer zonovergoten Peru!
